Cursusdag bij onze escortservice, deel 2

Halfjaarlijkse cursusdag bij Society Service: neurodiverse cliënten

In het vorige blog las u deel 1 van het verslag van onze halfjaarlijkse cursusdag. Voor de lunch ging het over aanraken met aandacht, yoni en lingam massage, de g-spot en squirten. Dit tweede deel is minder “spicy”, maar zeker niet minder belangrijk. We hebben het over neurodiversiteit.

Na de lunch keert de rust terug. De broodjes zijn op, de thermoskannen bijgevuld, de stoelen weer in een cirkel. Het geroezemoes zakt naar de achtergrond. Een van onze eigen escorts neemt het woord. Zij legt uit wat neurodiversiteit inhoudt en wat dit betekent in een ontmoeting die draait om aandacht, consent en plezier.

Neurodiversiteit bij een high class escortservice

Onze escort begint bij de basis: een neurodivers brein is anders, niet beter en niet slechter. Zij zoomt in op autisme, ADHD en hoogsensitiviteit. Niet om mensen te labelen, wel om handvatten te geven en verschillen te verduidelijken. Veel mensen – ook wie zichzelf niet neurodivers noemt – herkennen het meteen zodra het over prikkels gaat. Soms is licht te fel, soms stoort geluid, soms voelt een ruimte onrustig zonder duidelijke reden. Met die bril op wordt snel duidelijk waarom extra aandacht hiervoor tijdens een boeking veel uitmaakt.

Daarna gaan we een laag dieper. Wat verstaan we precies onder autisme, ADHD en hoogsensitiviteit. Welke signalen ziet u terug in contact, tempo, behoefte aan structuur. En vooral: wat betekent dit in de praktijk. Daarbij halen we meteen een paar vooroordelen weg. Neurodiverse cliënten zouden minder voelen of minder empathie hebben. Dat klopt niet. Er wordt juist vaak veel gevoeld, alleen komt het anders binnen of wordt het op een andere manier getoond. 

Het gesprek wordt praktisch. Wat kan de escort doen vóór en tijdens een boeking. Wat kunnen wij als bureau faciliteren. En hoe zorgen we ervoor dat het voor iedereen leuk blijft. Ik schrijf driftig mee terwijl collega’s ervaringen delen met neurodiverse cliënten. Het gaat over kleine ingrepen die veel verschil maken: aan het begin samen het plan doornemen, zeggen wat u gaat doen voordat u het doet, het licht een standje lager, muziek zachter of uit, een gordijn dicht als het buiten onrustig is. Spreek een eenvoudig teken af voor pauze als praten op zo’n moment lastig is. Geef echte keuzes: “Wil je zo doorgaan of even pauze,” in plaats van “Het gaat toch goed zo.” Oogcontact mag, hoeft niet. Stilte is niet ongemakkelijk, maar soms precies wat rust geeft.

Communication is key

Net als bij de workshop in de ochtend blijkt communicatie toch weer de belangrijkste tool te zijn. Bij communicatie denken we snel aan verbale communicatie, en natuurlijk is gewoon vragen of alles oke is heel goed. Maar ook non-verbale communicatie is ontzettend belangrijk, en daarin kunnen neurodiverse cliënten verschillen. Een klein gebaar als tussendoor even checken of alles nog prettig is kan daarom een groot effect hebben. Ook met het oog op consent en het bewaken van grenzen is communicatie een belangrijke tool. En laten we daarbij vooral niet uit het oog verliezen dat consent niet alleen voor de escort geldt maar ook voor de cliënt. Een boeking is pas geslaagd als zij beide terugkijken op een fijne tijd samen. 

Aan het einde van de middag richt ik mij tot de groep escorts. Ik vertel wat meer over wat deze workshop gaat bijdragen aan onze dienstverlening. Daar zult u als trouwe lezer van dit blog ongetwijfeld binnenkort meer over lezen. Ik bedank de groep voor de openheid en de aandacht, met een speciaal dankjewel aan de escort die deze workshop gaf. Het blijft altijd lastig om af te ronden; of ik nu een borrel of een cursusdag organiseer, de meesten hebben een klein zetje nodig om naar huis te gaan. Logisch, want het is genieten in het gezelschap van zulke leuke collega's. 

Ik pak mijn spullen in en ga richting station. Deze keer is de trein net even handiger. In de coupé zet ik mijn koffer met demonstratiedildo’s en kunstvagina tegen mijn been en blader ik door de filmpjes die ik tussendoor maakte voor mijn vlog. Of het vlog-waardig is, weet ik nog niet. Ik betrap mezelf op een brede glimlach. De mensen om me heen moesten eens weten. Misschien denken ze dat dit dagelijkse kost is. En eerlijk: vandaag mag ik het zo zeggen. It’s all in a day’s work!