De Hofbar 2019

De Hofbar in gesprek over Wet Regulering Sekswerk

Op 19 november ging live politieke praatprogramma De Hofbar in gesprek over het wetsvoorstel WRS (Wet Regulering Sekswerk). Hiervoor nodigden zij naast een escort en ex-sekswerker ook eigenaresse Marike van deze high class escortservice uit. Lees wat meer over wat hierin besproken wordt.

De Hofbar in gesprek met escort bazin Marike, escort Lisa en ex-sekswerker Carmen

Rutger: "Ruim zes miljoen mensen hebben in Nederland wel eens betaald voor de diensten van een sekswerker. En dan stroomt Nederland ook nog eens dagelijks vol met sekstoeristen. Waar een klein land groot in kan zijn. Het kabinet ziet er vooral veel nadelen in en wil een vinger in de pap om misstanden als mensenhandel te bestrijden. En dus ligt er een nieuw wetsvoorstel om sekswerkers te verplichten een vergunning aan te vragen. De Wet Regulering Sekswerk, daar gaat het hier over. Het betekent vooral dat een ambtenaar straks gaat bepalen of een sekswerker wel of niet een vergunning krijgt. Sekswerkers zonder vergunning lopen de kans op een boete van 20.000 euro. En dus protesteren de sekswerkers."

Lisa: "Ik vind zichtbaarheid heel belangrijk en wil daarom mezelf laten zien aan de maatschappij. Dat we er zijn en rechten willen. Ik ben tegen het wetsvoorstel en de registratie, dat een ambtenaar voor mij gaat bepalen of ik dit werk mag doen en of ik zelfredzaam genoeg ben. En indien niet, dan moet ik dit werk illegaal gaan doen. Ik ben begonnen met sekswerk omdat ik op zoek was naar een flexibele baan, waarbij ik zelf kon bepalen wanneer en hoe ik mijn werk ging doen. Ik ben toen begonnen met webcam werk wat ik zo leuk vond dat ik nieuwe dingen wilde proberen, nu ben ik escort. Ik ga bij mensen thuis langs en in een hotel. Dit werk doe ik naast mijn studie psychologie. Iedereen weet in mijn omgeving dat ik dit werk doe, ook mijn ouders."

Rutger: "Marike jij runt een high class escort bedrijf in Rotterdam. Zijn jouw medewerkers net zo open hierover?"

Marike: "Nee, dames die wat jonger zijn, begin tot midden twintig, de houden het voor iedereen verborgen en vertellen het hooguit aan een paar mensen. Dit doen zij uit angst dat in een later stadium deze informatie hen chantabel maakt. Als de dames wat ouder zijn dan zie je steeds meer dat dames wel open zijn. In het begin vertellen ze een paar vriendinnen dat ze werken als escort, maar daarna meer mensen in de omgeving."

Rutger: "Leeft het nieuwe wetsvoorstel onder jouw escort dames?"

Marike: "Ja, het is nu een aantal keer in het nieuws geweest dus ik krijg vragen van de dames of zij nu een vergunning moeten aanvragen. Ik leg dan uit dat het op dit moment alleen nog maar een wetsvoorstel is, dat die wet er nog niet is en zou deze er wel komen dat wij hen daar uiteraard in begeleiden. De escorts maken zich wel zorgen over het feit dat een ambtenaar dan gaat bepalen of zij wel of niet als escort mogen werken. Deze ambtenaar gaat dan de zelfraadzaamheid van de escort bekijken, maar hoe zou een ambtenaar dat kunnen bepalen? Zelfredzaamheid is een heel subjectief begrip. Ik kan na bijna 14 jaar in deze branche nog niet met zekerheid vaststellen of iemand zelfredzaam is. Hoe ga je dat dan toetsen?"

Rutger: "Bij het aanvragen van de vergunning word je ook geregistreerd. Maken de escorts zich ook zorgen om hun privacy?"

Marike: "Ja, om je te melden bij een gemeente om een vergunning voor sekswerk te verkrijgen is al heel wat. Om dan een gesprek met een onbekende aan te gaan over hun motivatie en zelfredzaamheid, zien de escort niet zitten. Daarnaast zijn er al een aantal grote datalekken geweest, ook bij gemeenten, en dit is informatie die niet op straat mag komen liggen, daar kunnen mensen zeer vervelende consequenties van ondervinden. Dat dergelijke informatie gegarandeerd veilig is, kan niemand garanderen."

Carmen: "Het gaat niet alleen om het hacken van deze gegevens, er speelt ook een menselijke factor, namelijk de ambtenaren die met deze informatie in contact komen. Ambtenaren kunnen misbruik maken van hun status en kunnen onbetrouwbaar zijn. Het is mij overkomen dat mijn verleden als sekswerker, wat meer dan 40 jaar geleden is, naar buiten is gekomen omdat een ambtenaar deze informatie verspreidde. Nu staat in al mijn dossiers dat ik ex-sekswerker ben, en dit hindert mij in het werk wat ik nu doe. En dat alleen maar omdat een ambtenaar wraak wou nemen."

Rutger: "Deze wet brengt met zich mee dat het de sekswerkers meer in de illegaliteit duwt, hoe denken jullie daarover?"

Lisa: "Zoals het nu in het wetsvoorstel staat kunnen bepaalde groepen, bijvoorbeeld personen zonder verblijfsvergunning en personen onder de 21 jaar, enkel nog in de illegaliteit dit werk beoefenen. Dat zijn juist twee kwetsbare groepen die je hulp en toegang tot zorg wil kunnen bieden. Die vallen daar dan buiten, net als sekswerkers die zich niet willen registreren omdat deze registratie risico's met zich meebreng."

Marike: "Ik denk dat ze dan uit het zicht verdwijnen. Er zijn nu al veel alternatieven, zoals websites waarop sugardaddy afspraken opgezet worden. Deze websites worden misbruikt als prostitutie platform. Dat zal alleen maar toenemen. Er is geen enkel zicht op deze platforms en dat levert een zeer schimmige en risicovolle situatie op. Veel risicovoller dan bij een vergund bedrijf bijvoorbeeld."

Lisa: "Als je samenwerkt sta je veel sterker, bij een escortbureau krijgen de dames tips. Je wisselt dingen uit, zoals hoe je met bepaalde moeilijkheden om kan gaan."

Rutger: "Ik heb hierover gesproken met Anne Kuik van de CDA. En vroeg haar of ze niet gewoon het liefst de hele branche wil opheffen. Naar haar mening werkt 90% van de sekswerkers onder dwang en is dit een goede manier om dat te bestrijden. De 10% die zogenaamd het werk wel vrijwillig en met plezier zou doen, is volgens Anne Kuik minder belangrijk."

Lisa: "Die cijfers van 90%, zoek maar eens op waar die cijfers vandaan komen want wat ze zegt klopt niet. Ook zegt ze onvrijwillige sekswerkers te willen helpen maar uit zoveel onderzoek blijkt dat extra reguleren en wetgeving niet helpt. Als dit wetsvoorstel werkelijk tegen dwang zou helpen, dan zou iedereen er graag aan meewerken, maar dat is niet het geval."

Carmen: "Ik heb zes jaar op de tippelzone in Utrecht als directeur van de huiskamer gewerkt. Die is tippelzones zijn opgericht omdat er zoveel misstanden waren en het zou voor politie en hulpverlening juist heel moeilijk om daar de vinger op te leggen. Toen de tippelzones kwamen, waar legaal getippeld mocht worden, kon deze hulpverlening wel plaatsvinden, waardoor de sekswerkers veel veiliger waren."

Rutger: "Ik neem aan dat bij tippelzones andere dames lopen dan bij Marike, dat is een high class escortbureau. Laat die dames dan de last dragen van het nieuwe wetsvoorstel, daar staat dan tegenover dat mensenhandel bestreden kan worden."

Marike: "Als dat er ook echt tegenover zou staan, dan zou dat ook het geval zijn. Maar dit wetsvoorstel is onder andere gebaseerd op cijfers die mijn inziens niet kloppen. Criminaliseren is bijna nooit in het voordeel van een sekswerker en dat is nu wel wat er gaat gebeuren. Als deze wet er komt dan gaan de reeds vergunde bedrijven daar vooral de dupe van worden. Naar mijn mening is de kans op dwang veel kleiner bij een vergund seksbedrijf, maar juist deze bedrijven en de legaal werkende zelfstandige sekswerkers gaan dan blootgesteld worden aan extra wet- en regelgeving. Ik denk dat deze wet enkel voor extra lasten zorgt bij bedrijven en sekswerkers waar het al goed gaat."

Rutger: "Toch is er ook goed nieuws. Ik sprak vandaag Ferd Grapperhaus en hij vertelde me dat hij bereid is om, als er nog steeds gegronde bezwaren zijn vanuit de branche, hij bereid is persoonlijk met hen in gesprek te gaan."